ԱՄՆ-ի հատուկ դեսպանորդ Սթիվ ՈՒիտկոֆը թույլատրելի է համարել Աբրահամի համաձայնագրերի ընդլայնումը, նշելով, որ Հայաստանն ու Ադրբեջանը կարող են միանալ դրանց ապագայում։ «Մենք կարծում ենք, որ շատ, շատ մոտ ենք այդ երկրներում հակամարտությունների վերջնական լուծմանը։ Ես կարծում եմ, որ երկուսն էլ կարող են ցանկանալ միանալ Աբրահամի համաձայնագրերին»,- ասել է Ուիտկոֆը։ ԱՄՆ-ի հատուկ ներկայացուցչի խոսքով՝ սա շատ կարևոր նախաձեռնություն է երկրի նախագահ Դոնալդ Թրամփի համար, և նա հավատում է դրան։               
 

Ինտրիգը ձգվում է

Ինտրիգը ձգվում է
02.05.2017 | 00:06

Սերժ Սարգսյանը ոչ միայն հայոց, այլև աշխարհի քաղաքական ուժերին, մագիստրոսներին կարող է համբերության, քանդելհավաքելու քաղաքական մաստերկլասներ տալ:
Կրկին «Գոդոյին»` ԱԺ նախագահին, սպասելու այս մի «դեպքը» յուրօրինակ է այնքանով, որ խորհրդանշում է նախագահական համակարգի ավարտը մեզանում։ Դեֆակտո երրորդ` վերջին նախագահի որոշումը էական կարող է լինել ոչ միայն քաղաքական, այլև պատմական առումով. հասկանալու` ի՞նչ առաջնահերթություն է դրվելու ԱԺ նախագահի որոշարկված անձի սիմվոլի տակ, խնդիրը լուծվելու է գաղափարակա՞ն, ազգային շահի՞, թե՞ կոնյունկտուրային մոտեցման ուղենիշներով։ Որոշ պնդումների համաձայն, Սերժ Սարգսյանն ունի մի քանի տարբերակ: Կասկածում ենք: Կարծում ենք` ունի մեկ և որոշիչ պլան, որի մասին կհայտարարի ամենավերջին պահին` դրանով դասավորելով ողջ քաղաքական տախտակը հիմնավորապես, գոնե որոշիչ` 18 թվականին ընդառաջ:

Բայց քանի որ, ի տարբերություն Սերժ Սարգսյանի, քաղաքագետներն ու լրագրողներն ունեն մի քանի տարբերակ, դիտարկենք դրանք:

Տարբերակ «ա». ԱԺ նախագահի ամենահավանական անուններից առաջինը, թերևս, Կարեն Կարապետյանն է` Տաշիրի. երկու Կարենը մի քիչ շատ է մեկ Հայաստանի համար, բայց դե, երբեք մի՛ ասա` երբեք:

Դիտարկենք. վերջինիս առավելություններն են` նա կարող է հավասարակշռել իշխանությունը` թե Կարեն Կարապետյանի, թե Սերժ Սարգսյանի` 18ի վարչապետության ժամանակահատվածում, դառնալով բուֆերային խաղացող` մի շարք որակների շնորհիվ։ Ֆորբսահայության ընտանիքի ներկայացուցիչ է, ինչը ոչ պակաս կարևոր բաղադրիչ է թե՛ գեոքաղաքական, թե՛ մնացյալ առումներով: Տնտեսական մագնատ է` եղբոր մասով: Ի դեպ, շատերը կարծում են` Հայաստանին Կարապետյան եղբայրների խոստացած ներդրումները ուշանում են հենց այս` սպասվող նշանակման պատճառով. կլինի աթոռ` առավոտյան, կլինեն ներդրումներ` երեկոյան։ Ասում են: Կարեն Կարապետյանը շատ դեպքերում կարող է խաղի կանոններից դուրս մտքեր հայտնել, ինչը դրական բան ունի խորքում և այն էլ` ՀՀԿիզմի տոտալիտար այլակարծության պարագայում: Հաշվի առնենք այն հանգամանքը, որ բուն գործում Կ.Կ.ն շեղումներ կուսակցական գծից, բոլոր դեպքերում, երբեք թույլ չի տալիս, ինչը կրկնակի հետաքրքիր է դարձնում նրա կուսակցական փոքրիկ «դիսիդենտությունը», որովհետև յուրաքանչյուր քաղաքական մարմին, էլ չենք ասում` «հազար դար» իշխող կուսակցություն, իր մեջ պետք է ունենա ոչ թե մեկ, այլ մի քանի ներքին այլակարծիքներ, որպեսզի կուսակցությունը «փրկվի» ոսկրացումից։ Չնայած ՀՀԿի դեպքում սա անհույս է, և «փրկության» մասին կարող են խոսել բացառապես անուղղելի լավատեսները:

Մինչ կանցնենք Կարեն Կարապետյանի «թույլ» կողմերին, հատկանշենք բարեգործ Կարապետյանների տարիների վաստակը: Եվս մի ֆենոմեն ունի Կարեն Կարապետյանը. «տետ ա տետ» զրույցներում անչափ խոր, հասկանալի տեսակ է, սակայն հանրային` ընդհանրական շփման ընկալումը նույնական չէ:

Ահա և հասանք նրա թույլ կողմերին. տեսակետ կա, որ դժվար է հաղթահարում, Նժդեհի ասած` իր ներքին մարդուն: Հաղորդակցության մեջ ոչ միշտ է հեշտ: Հասանելի չէ, ինչպես եղել են ԱԺ նախագահներ Հովիկ Աբրահամյանը, Գալուստ Գրիգորիչը: Չենք կարծում, որ նշանակվելու դեպքում լուրջ խնդիրներ կունենա դահլիճի, նիստ վարելու, լրագրողական համքարության հետ, նիստերը, ի վերջո, կարող են վարել երեք տեղակալները, այնուհանդերձ, հրապարակայնության «դոզավորման» խնդիր նա անպայման կունենա: Իրենից կպահանջվի լավ կազմակերպիչ, ճկուն ԱԺ նախագահ, քաղաքականմենեջեր, տրիբուն լինել: Դառնալ…

Այսքանը:

Տարբերակ «բ»ով էլ կդիտարկենք Էդուարդ Շարմազանովի, Արմեն Աշոտյանի և «իքս» թեկնածուի ԱԺ նախագահ դառնալու ամպլիտուդը, որպես քաղաքական սերնդափոխության հնարավորություն:

Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆ

Դիտվել է՝ 1862

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ